Çeng müzik aleti tarihçesi

[Alıntı]

Günümüzde Arp’ın çok yakın akrabası ve ilkel şeklidir.
A. Şükrullah (14.yy sonu-15.yy başı) çeng’i şöyle anlatır:
“Eksik çalgıların en kamilidir. Çanağı konik ve tepe kısmı at boynu gibi iri bir baş şeklindedir. Çeng 24 kirişlidir. Çalgı, sol kol altında tutularak çalınır. Kirişleri sağ el çalar ve sol el düzene sokar. Düzeme (Akord) bittikten sonra sol el kirişleri, sağ el ise kabaları çalmaya başlar.”
Meraga’lı Abdülkadir (1360-1435) “Cami ül Elhan”da:
“Üzerinde deri gerilmiştir. Telleri gerilirse tizleşir, gevşetilirse pestleşir. 24 teli vardır. Bazen 35 tel bağlanır ve tam aralıklarla akord edilir” diye bahseder.
Aynı çağdan Ahmed Dai “Çengname”sinde aynı bilgileri verir ve örülmüş at kılından perdeleri ve ibrişimden telleri olduğunu söyleyerek oturarak çalındığını belirtir.
Çeng, kullanıldığı müziğin gereklerini tam olarak karşılayamadığından, örneğin; makama göre tüm tellerin yeniden düzenlenemeyişi nedeniyle 18 inci yüzyıldan sonra tamamen unutulmuştur